Erik Veenhuizen, predikant, prediker, bidder, voorganger in meer dan één zin van het woord. Gereformeerd, maar toch evangelisch.
Rechtzinnig en vernieuwend tegelijk.
Aan hem is in 2004 de Helix-prijs toegekend door de Evangelische Alliantie.
Wie durft zoiets te zeggen? Als het niet zo raar klonk, zou je het definiëren als vloeken in de kerk. In het algemeen is een kerk iets om op te mopperen, over te discussiëren, om er pessimistisch, dan weer een beetje optimistisch, en vervolgens maar (want dat klinkt 't beste) realistisch over te zijn. Maar van een kerk houden? Kom nou. Toch: de schrijver meent het, serieus.
