We leven in een seculiere tijd - daar is bijna iedereen in het Westen het wel over eens. De plaats van de religie in onze wereld is gedurende de laatste eeuwen diepgaand veranderd. Wat is de betekenis van deze ontwikkeling? Wat gebeurt er wanneer een samenleving waarin het vrijwel onmogelijk is niet in God te geloven, verandert in een samenleving waarin geloof slechts een mogelijkheid is tussen andere, zelfs voor de onwankelbaarste gelovige? De wereld van nu biedt talloze opties - religieus, spiritueel, agnostisch, antireligieus - die individuen en groepen aangrijpen om hun leven betekenis en un idealen vorm te geven. Er zijn nieuwe vormen van collectief religieus leven die, met hun neiging tot massale mobilisatie, een voedingsbodem kunnen zijn voor geweld. Over dit alles probeert de Canadese filosoof Charles Taylor - tevens auteur van Bronnen van het zelf - duidelijkheid te scheppen in een boek dat even actueel als tijdloos is.
