Nochtans zal ik juichen

In dit boek heeft Antoine Bodar een keuze bijeengebracht van vier jaren kolommen schrijven in Trouw, Katholiek Nieuwsblad en elders. Van de te berde gebrachte onderwerpen zijn sommige meer ter beschouwing, andere meer ter bespreking.
Enerzijds beschouwingen over kunst, literatuur en godsdienst, soms in de vorm van dagboekbrieven en reisverslagen. Anderzijds besprekingen, ontstaan uit gebeurtenissen tussen 1994 en 1998, die kunnen bijdragen aan openbaar debat.
Zo is tevens een en ander uit de jongste geschiedenis bekeken en beschreven, zij het met de ogen en met de pen van een enkele tijdgenoot.
Hoewel elk stuk op zichzelf staat, is de volgende geenszins willekeurig, ook al is die eerder associatief dan logisch.

Gemoedsgesteldheid maant zich tot blijmoedigheid maar getuigt gemakkelijker van noodzakelijke moed dan van verworven blijheid. Nochtans is juichen - naar Habbakuk (3,18) - de beoogde grondhouding in al hetgeen hier is gebundeld.